امروزه افزایش تعداد کلاینتها و حجم دادهها نیاز به رویکردهای جدیدی برای ذخیرهسازی به وجود آورده که مقیاسپذیرتر و دسترسیپذیرتر باشد. Object Storage یکی از این راهکارهاست.
ذخیرهسازی مبتنی بر شی یا Object Storage
ذخیرهسازی مبتنی بر شی یک معماری برخلاف دیگر معماریهای ذخیرهسازی مانند فایلسیستمها است. در واقع Object storage یک روش برای مدیریت دادهها بهعنوان واحدهای مجزا و غیر سلسله مراتبی به نام شی بوده و شامل:
- دادهها و اشیاء
- متادادهها
- شناسهی سفارشی (ID) شی
پس بهطور کلی میتوان گفت در این رویکرد هر شیء، شامل خود داده، یک مقدار متغیر از متادیتاها و یک شناسهی محنصربهفرد است.
متادیتا، به اطلاعاتی گفته میشود که راجع به فایل توضیحاتی را بهصورت خلاصه ارائه میکنند و کار کردن با نمونههای مشخص از داده و طبقهبندی آن را آسان میکنند. شناسه (ID) منحصر به فرد، به سرور یا کاربر امکان بازیابی شی و مشخص کردن موقعیت فیزیکی داده را میدهد.
اگر بخواهیم مفهوم ذخیرهسازی مبتنی بر شی و شناسه را با یک مثال توضیح دهیم، میتوانیم آن را به یک پارکینگ تشبیه کنیم. در این نوع پارکینگها هنگامی که مشتری درخواست استفاده از پارکینگ را دارد، کلید ماشین را تحویل داده و یک شناسهی منحصربهفرد دریافت میکند. مشتری نمیداند که ماشین در کجا پارک شده است و حتی نمیداند ماشینش در طول این زمان، چندبار در پارکینگ جابهجا شده است اما هنگامی که درخواست تحویل گرفتن ماشین را دارد، شناسهی منحصر به فرد را ارائه کرده و ماشین خود را دریافت میکند.
ذخیرهسازی مبتنی بر شی، متادیتاهای جامعی را به فایل اضافه میکند و ساختار سلسلهمراتبی استفاده شده در file storage را حذف میکند و هرچیزی را در یک فضای آدرس مسطح (flat)، به اسم استخر ذخیرهسازی (Storage Pool) قرار میدهد. سیستمهای ذخیرهسازی مبتنی بر شی امکان نگهداری مقادیر زیادی از دادههای بدون ساختار را فراهم میکنند. ذخیرهسازی مبتنی بر شی برای اهدافی مانند ذخیرهسازی عکس برروی فیسبوک، صوت بر روی اسپاتیفای یا فایل در سرویسهای همکاری آنلاین مانند دراپباکس استفاده میشود.
چرا آبجکت استوریج
مهمترین مشکلی که ذخیرهسازی مبتنی بر شی تلاش میکند تا آن را حل کند مقیاسپذیری است. نرخ تولید داده بهطور مداوم در حال افزایش است. اگر شما مسئول ذخیره و حفاظت از دادهها باشید، میدانید که این نرخ تولید کمکم به یک مشکل جدی تبدیل میشود، چرا که تکنیکهای ذخیرهسازی معمولی برای پاسخگویی به این مقیاس، طراحی نشدهاند. این دقیقا همانجاییست که ذخیرهسازی مبتنی بر شی به میدان میآید چون فضای مقیاسپذیر و شدیدا مقرون به صرفه را ارائه میکند.
مزایای استفاده از آبجکت استوریج
- تجزیه و تحلیل بهتر دادههای بزرگ: ذخیرهسازی مبتنی بر شی با استفاده از متادیتاها هدایت میشود و بنابراین در این سطح از طبقهبندی، برای هر قطعه داده، فرصت بیشتری برای تحلیل وجود خواهد داشت.
- مقیاسپذیری نامحدود: هیچ محدودیتی برای اضافه کردن داده وجود نخواهد داشت.
- بازیابی سریعتر دادهها: با توجه به ساختار دستهبندی ذخیرهسازی و عدم وجود سلسلهمراتب در آن، میتوان دادهها را سریعتر بازیابی کرد.
- دسترسیپذیری: با استفاده از ذخیرهسازی مبتنی بر شی میتوانید به درخواست میلیونها کاربر رسیدگی کنید.
- کاهش هزینه: با توجه به طبیعت مقیاسپذیری این تکنولوژی، ذخیرهسازی همهی دادهها هزینهی کمتری خواهد داشت.
- قابلیت مدیریت: امکان مدیریت همهی باعث میشود که به منابع بیش از حد، نیازی نباشد.